Anna Augustynowicz – dyrektor artystyczny
Absolwentka teatrologii Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. Debiutowała w 1989 roku inscenizacją sztuki Marka Koterskiego „Życie wewnętrzne” w Teatrze im. W. Bogusławskiego w Kaliszu. Od 1992 dyrektor artystyczny Teatru Współczesnego w Szczecinie. Reżyserowała m.in. w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku, Teatrze Powszechnym w Warszawie, TR Warszawa, Wrocławskim Teatrze Współczesnym, Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi. Zrealizowała cztery spektakle dla Teatru Telewizji. Swój repertuar opiera przede wszystkim na współczesnej dramaturgii polskiej i zachodniej, chętnie sięga po teksty nowatorskie, burzące stereotypy zarówno w sferze myśli, jak i języka, przygotowując ich prapremiery. Spektakle Anny Augustynowicz, choć nierzadko budzą kontrowersje, spotykają się z dużym uznaniem krytyków i publiczności, co potwierdzają liczne nagrody przyznawane na ogólnopolskich przeglądach i festiwalach teatralnych. Reżyserka jest laureatką Paszportu Polityki (1998) za „przedstawienia odważne, mądre, dotykające bolesnych miejsc naszej epoki oraz za kształt artystyczny szczecińskiego Teatru Współczesnego”. W 2014 otrzymała nagrodę im. Zygmunta Hübnera „Człowiek Teatru” – prestiżowe wyróżnienie dla wybitnych twórców teatralnych, którzy tworzą teatr artystyczny w duchu myśli obywatelskiej, przyczyniając się do jego rozwoju.
Nagrody:
- Nagroda Miesięcznika „Teatr” za sezon 2016/2017: Nagroda im. Konrada Swinarskiego dla najlepszego reżysera w sezonie 2016/2017 za reżyserię „Ślubu”
- Nagroda za reżyserię spektaklu „Ślub” na 42. Opolskich Konfrontacji Teatralnych „Klasyka polska” (kwiecień 2017) -za czystość formy, lojalność wobec znaczeń tekstu i odkrywczość jego interpretacji, a także za wydobycie współczesnego sensu utworu bez nachalnej aktualizacji
- Nagroda „Człowiek roku 2016” Głosu Szczecińskiego (grudzień 2016, Szczecin)
- XII Międzynarodowy Festiwal Gombrowiczowski (październik 2016, Radom)
– nagroda za reżyserię spektaklu „Ślub” - Medal za zasługi dla Miasta Szczecina (październik 2016, Szczecin)
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (listopad 2014, Warszawa)
- XIV Festiwal Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona” w Zabrzu (październik 2014 Zabrze)
– I nagroda za reżyserię przedstawienia „Męczennicy” Mariusa von Mayenburga - Nagroda „Człowiek Teatru” im. Zygmunta Hubnera (Warszawa 2014)
- X Ogólnopolski Festiwal Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona” (Zabrze 2010)
– nagroda za reżyserię przedstawienia „Getsemani”, koprodukcji Teatru Współczesnego w Szczecinie i Teatru im. Bogusławskiego w Kaliszu - XVI Ogólnopolski Konkurs na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej (2010)
– wyróżnienie indywidualne za reżyserię przedstawienia „Pieszo” w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku - IX Ogólnopolski Festiwal Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona” (Zabrze 2009)
– nagroda za reżyserię spektaklu „Rowerzyści” Teatru im. Jaracza w Łodzi i Teatru Współczesnego w Szczecinie - Nagroda w Konkursie „20latRP.PL” (2009)
- I Międzynarodowy Festiwal Teatrów BOSKA KOMEDIA (Kraków 2008)
– Specjalna Nagroda Jury dla przedstawienia „Wesele” z Teatru Współczesnego w Szczecinie „za pełen mocy przekaz sceniczny, pozwalający współczesnej publiczności odkryć na nowo klasyczny tekst” - Bursztynowy Pierścień Jury (Szczecin 2008)
– dla przedstawienia „Wesele” z Teatru Współczesnego w Szczecinie - 33.Opolskie Konfrontacje Teatralne „Klasyka Polska” (Opole 2008)
– nagroda zespołowa dla realizatorów i aktorów „Wesela” z Teatru Współczesnego w Szczecinie - Konkurs Fundacji Theatrum Gedanense na najlepszą polską adaptację szekspirowską sezonu (Gdańsk 2007)
– Złoty Yorick dla przedstawienia „Miarka za miarkę” z Teatru Powszechnego w Warszawie - Ogólnopolski Konkurs na Inscenizację Utworów Stanisława Wyspiańskiego (Kraków 2007)
– Główna Nagroda za najwybitniejszą inscenizację dramatu S. Wyspiańskiego za reżyserię „Wesela” w Teatrze Współczesnym w Szczecinie - XIII Ogólnopolski Festiwal Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych (Łódź 2007)
– Tytuł Najlepszego Spektaklu w plebiscycie publiczności dla spektaklu „Miarka za miarkę” z Teatru Powszechnego w Warszawie - Nagroda Zarządu Krytyki Teatralnej SDRP (2007)
– Nagroda im. Tadeusza Żeleńskiego – Boya za osiągnięcia reżyserskie w tym za inscenizację „Miarki za miarkę” Williama Shakespeare’a w Teatrze Powszechnym w Warszawie - 5.Festiwal Prapremier Teatralnych (Bydgoszcz 2006)
– nagroda za reżyserię przedstawienia „Napis” w Teatrze Współczesnym w Szczecinie – „za doskonałość warsztatu i konsekwentną formę, która ze sztuki obyczajowej czyni traktat o języku i o sile popularnych sloganów - VI Festiwal Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona”(Zabrze 2006)
– nagroda za reżyserię spektaklu „Napis” w Teatrze Współczesnym w Szczecinie - Ogólnopolski Przegląd Teatrów Małych Form Kontrapunkt (Szczecin 2005)
– Grand Prix czyli Wielka Nagroda Publiczności dla przedstawienia „Oskar i pani Róża” Erica-Emmanuela Schmitta w Teatrze Współczesnym w Szczecinie - ATEST – Świadectwo Wysokiej Jakości i Poziomu Artystycznego za rok 2004 (2005)
– za przedstawienie „Oskar i pani Róża” Erica-Emanuela Schmitta w Teatrze Współczesnym w Szczecinie - II Ogólnopolski Festiwal Polskich Sztuk Współczesnych dla Dzieci i Młodzieży KON-TEKSTY (Poznań 2005)
– nagroda za reżyserię i wyróżnienie dla twórców przedstawienia „Co się dzieje z modlitwami niegrzecznych dzieci” w Teatrze Współczesnym w Szczecinie - III Festiwal Prapremier (Bydgoszcz 2004)
– Grand Prix Festiwalu za reżyserię przedstawienia „Powrót na pustynię” Bernarda-Marie Koltesa w Teatrze Powszechnym im. Zygmunta Hubnera w Warszawie (ex aequo z Pawłem Miśkiewiczem) - Srebrny Krzyż Zasługi (2003)
- Bursztynowy Pierścień (Szczecin, 2003)
– dla przedstawienia „Komiczna siła” Alana Ayckbourna w Teatrze Współczesnym w Szczecinie - Honorowa Nagroda Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki (Gdańsk 2003)
– za reżyserię przedstawienia „Mąż i żona” Aleksandra Fredry w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku - XXXVIII Ogólnopolski Przegląd Teatrów Małych Form KONTRAPUNKT (Szczecin, 2003)
– Nagroda Magnolii za przedstawienie „Mąż i żona” Aleksandra Fredry w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku oraz Nagroda dla Indywidualności Artystycznej Festiwalu - X Międzynarodowe Toruńskie Spotkania Teatrów Lalek (Toruń 2003)
– Grand Prix dla spektaklu i nagroda indywidualna za reżyserię przedstawienia „Co się dzieje z modlitwami niegrzecznych dzieci” Anety Wróbel w Teatrze Lalek Pleciuga w Szczecinie - Tytuł „Ambasador Szczecina 2002” (Szczecin, 2003)
– przyznany przez specjalną kapitułę pod przewodnictwem prezydenta miasta - Festiwal Teatralny „Przełamując fale” (Grudziąc 2003)
– Nagroda Prezydenta Grudziądza dla przedstawienia „Mąż i żona” Aleksandra Fredry w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku - II Festiwal Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona” (Zabrze, 2002)
– nagroda za reżyserię przedstawienia „Polaroidy” Marka Ravenhilla w Teatrze Współczesnym w Szczecinie - Bursztynowy Pierścień (Szczecin, 2002)
– dla przedstawienia „Polaroidy” Marka Ravenhilla w Teatrze Współczesnym w Szczecinie – najlepszego przedstawienia sezonu - I Ogólnopolski Festiwal Sztuki Reżyserskiej „Interpretacje” (Katowice, 1998)
– Laur Konrada, nagroda główna Festiwalu (3 sakiewki od jurorów) za reżyserię przedstawienia Wernera Schwaba „Moja wątroba jest bez sensu” w Teatrze Współczesnym w Szczecinie - Bursztynowy Pierścień (Szczecin, 1998)
– dla „Balladyny” Juliusza Słowackiego – najlepszego przedstawienia sezonu - Paszport „Polityki” za rok 1997 (Warszawa, 1998
– nagroda za „przedstawienia odważne, mądre, dotykające bolesnych miejsc naszej epoki oraz za kształt artystyczny szczecińskiego Teatru Współczesnego” - XXII Opolskie Konfrontacje Teatralne (Opole, 1997)
– nagroda jury oraz nagroda dziennikarzy za reżyserię przedstawienia „Iwona, księżniczka Burgunda” Witolda Gombrowicza w Teatrze Współczesnym w Szczecinie - Bursztynowy Pierścień (Szczecin 1997)
– dla „Iwony, księżniczki Burgunda” Witolda Gombrowicza, najlepszego przedstawienia sezonu w teatrach szczecińskich - VII Międzynarodowe Zderzenia Teatralne (Kłodzko 1997)
– nagroda Łukasza Drewniaka za przedstawienie „Moja wątroba jest bez sensu” Wernera Schwaba w Teatrze Współczesnym w Szczecinie - Nagroda Artystyczna Miasta Szczecina (Szczecin 1994)
- Oko recenzenta (Szczecin 1995)
– nagroda specjalna przyznana przez „Kurier Szczeciński” za konsekwentne promowanie współczesnej dramaturgii - XXIX Kaliskie Spotkania Teatralne (1989)
– wyróżnienie zbiorowe dla realizatorów i wykonawców przedstawienia „Życie wewnętrzne” Marka Koterskiego w Teatrze im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu
Spis spektakli w reżyserii Anny Augustynowicz na portalu www.e-teatr.pl (zobacz)
Monografia dotycząca twórczości Anny Augustynowicz: Robert Cieślak, Teatr Anny Augustynowicz, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, Szczecin 2011
Zdjęcie portretowe Anny Augustynowicz wykonał Piotr Nykowski
