Stanisław Lem
Kongres futurologiczny
reżyseria: Agnieszka Jakimiak
adaptacja: Agnieszka Jakimiak, Mateusz Atman
scenografia, dramaturgia, wideo, światła: Mateusz Atman
kostiumy: Tomasz Armada
choreografia: Oskar Malinowski
muzyka: Łukasz Jędrzejczak
asystentka kostiumografa: Julia Kremplewska
obsada:
Maria Dąbrowska
Magdalena Wrani-Stachowska
Michał Lewandowski
Anna Kieca (gościnnie)
Paulina Wosik (gościnnie)
Mariusz Bąkowski (gościnnie)
koprodukcja z Wrocławskim Teatrem Współczesnym
premiera: 13 marca 2021 Duża Scena (Szczecin), 10 kwietnia 2021 (Wrocław)
Choroba, która zatrzymała ludzkość, sprawiła, że nasze długoterminowe prognozy i plany stały się bardziej niepewne, a może nawet niemożliwe. Podróż myślami w przyszłość staje się podróżą w Kosmos, która sprawia, że z punktu widzenia Drogi Mlecznej człowiek nie różni się od bałwana.
Futurologia to nauka o przyszłości. Bierzemy, za Lemem, tę naukę w nawias i rzucamy się w wir futurystycznych fikcji. Przyszłość to historia do opowiedzenia. Alternatywne wizje potencjalnych światów to przestrzeń kłębiących się możliwości i niemożliwego. To świat, w którym posiadanie dzieci może być szkodliwe społecznie, a grupowy seks jest normą. “Kongres futurologiczny” jest ćwiczeniem dla wyobraźni.
“Kongres futurologiczny” to teatr, który staje się kongresem, który zamienia się w teatr. Naukowe fikcje sztuki traktuje się jako rozrywkę i formę ucieczki od rzeczywistości, ale to także lekarstwo — kapsułka, dzięki której nasze strachy stają się mniej straszne, kapsułka, w której mieszają się nasze marzenia i nadzieje. Interesująca jest tu terapeutyczna wartość sztuki. Żywa iluzja teatru może mieć uzdrawiającą moc.
“Kongres futurologiczny” wchodzi z dialog z naszym poprzednim spektaklem, “Martwą naturą”, w którym przyszłość oglądaliśmy przez pryzmat depresji klimatycznej, ale “Kongres futurologiczny” to spektakl, w którym z przymrużeniem oka spoglądamy w otchłań przyszłości.
Mateusz Atman
