Podsumowanie sezonu 2024/2025

Z licznikiem 290 premier kończymy kolejny sezon artystyczny. Nowy dyrektor artystyczny za sterem, kurs wyznaczony na przeciwległy brzeg. Za nami – sporo, przed nami – jeszcze więcej.

Nowe osoby w zespołach

Swój pierwszy sezon w zespole artystycznym ma za sobą trójka młodych aktorów: Julia Gadzina, Maria Wójtowicz i Kacper Kujawa. Można ich zobaczyć – w różnych konstelacjach – w spektaklach: „XD dramma per musica”, „Dobrym piesku”, „Giselle, tańcz!”, „Frankensteinie”, a całą trójkę razem w „Paprykarzu szczecińskim”. Nie będziemy ukrywać – są fenomenalni i zdążyli już na dobre wrosnąć w zespół artystyczny!

Na piętrze administracyjnym również zmiany: dołączyła Weronika Giżycka, odpowiedzialna za walkę na polu projektów (trzymajcie kciuki – ostatnie pół roku to była tylko rozgrzewka!).

Osiem nowych spektakli

Tegoroczny sezon przyniósł osiem premier. Zaczęliśmy we wrześniu mikromusicalem w Teatrze Małym – „Nie twoja kolej, kochanie” w reżyserii Tomasza Cymermana (tekst i piosenki: Krzysztof Szekalski). Następnie na Dużej Scenie powołany do życia został „Frankenstein” (reżyseria: Grzegorz Jaremko, scenariusz: Mateusz Górniak), a kilka dni później premierę miał projekt realizowany z nominowanym do Paszportów Polityki Danielem Kotowskim – „Znak z językiem” (scenariusz i reżyseria: Daniel Kotowski; drugi reżyser i dramaturgia: Ala Kobielarz). Kolejna premiera – tym razem w ramach Sceny Propozycji Aktorskich – odbyła się w styczniu; chociaż spektakl „Na rauszu” Thomasa Vinterberga i Tobiasa Lindholma w reżyserii i wykonaniu kwartetu Buszko / Niczewski / Pawicki / Sandach po raz pierwszy zagraliśmy przed sylwestrową publicznością. W lutym odbyła się prapremiera dyrektorska, czyli fantazja na temat cohousingu – „Dom niespokojnej starości” z tekstem i w reżyserii Michała Buszewicza. A równo miesiąc później na Scenie Nowe Sytuacje zadebiutowali „Surferzy” – pierwszy w Polsce teatralny obóz surferski (tekst i reżyseria: Bartłomiej Juszczak i Marcel Osowicki). Ostatnia z premier sezonu otworzyła wieczko aluminiowej puszki i zabrała nas do wnętrza – „Paprykarz szczeciński” Michała Kmiecika w reżyserii Marcina Libera.

Gdzie pojechaliśmy, co zdobyliśmy

Sezon festiwalowy rozpoczęliśmy tańcząc na Malta Festival w Poznaniu („Dotyk za dotyk. Dansing” Katarzyny Sikory). Następnie na 28. Międzynarodowym Festiwalu dla Dzieci i Młodzieży KORCZAK DZISIAJ, zagraliśmy „Czerwonego Kapturka” Joëla Pommerata w reżyserii Anny Smolar. Jury Dorosłych przyznało wyróżnienie Janowi Duszyńskiemu i Dominice Korzenieckiej za stworzenie nieoczywistej atmosfery spektaklu, a Jury Młodych – reżyserce za porywającą wizję inscenizacyjną. Trzy dni później byliśmy w Bukareszcie, gdzie podczas 34. FNT – Festivalul Național de Teatru – zagraliśmy „Opowieści babć szeptane córkom przez matki” autorstwa i w reżyserii Gianiny Cărbunariu. W Teatrze Łaźnia Nowa swoją krakowską premierę podczas Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Boska Komedia miał spektakl „Giselle, tańcz!” w reżyserii Anny Obszańskiej. „Znak z językiem” wyruszył w mini tournée – pokazaliśmy go w Poznaniu (Pawilon, oddział Galerii Miejskiej Arsenał) i w Toruniu (Wojewódzki Ośrodek Animacji Kultury). „Dom niespokojnej starości” Michała Buszewicza zakwalifikował się do finału 31. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej. W ramach tego samego konkursu wyróżnienie za scenografię do spektaklu otrzymał Michał Dobrucki. Z kolei w finale AURORY – Nagrody Dramaturgicznej Miasta Bydgoszczy, znalazł się „Paprykarz szczeciński” Michała Kmiecika.

Spartakus w Teatrze Telewizji

Nie moglibyśmy nie wspomnieć o fantastycznym doświadczeniu, jakim była transmisja na żywo przedstawienia „Spartakus. Miłość w czasach zarazy” Jakuba Skrzywanka w Teatrze Telewizji. Na przeszło tydzień nasz teatr zamienił się w profesjonalne studio nagraniowe, z masą osób, sprzętu, kilometrami kabli i wozami transmisyjnymi stojącymi na podwórzu. W maju 2022 roku, kiedy pracowaliśmy nad premierą „Spartakusa…”, mogliśmy tylko pomarzyć o podobnej sytuacji. Dlatego tym bardziej jesteśmy dumni! 

Nagranie spektaklu można znaleźć na VOD – gdzie można podziwiać grę aktorską w zbliżeniach –polecamy jednak zobaczyć ten tytuł na żywo. Wraca we wrześniu!

W temacie dostępności

Nieustannie staramy się zwiększać dostępność naszej instytucji – to żmudny i długofalowy proces, ale przynosi efekty. W tym sezonie zamontowaliśmy stanowiskową pętlę indukcyjną w kasie biletowej, a także pętlę indukcyjną na Dużej Scenie. Graliśmy spektakle z dostępnościami – z tłumaczeniem na PJM, z napisami po polsku i angielsku, a także z audiodeskrypcją. Dzięki środkom z PFRON zrealizowaliśmy „Znak z językiem” – spektakl w PJM i języku fonicznym, częściowo dostępny także dla osób z niepełnosprawnością wzroku. Premiera zakończyła projekt „singing/signing”, do którego zaprosiliśmy osoby g/Głuche.

Edukacja w teatrze

Ten sezon to rekordowa liczba warsztatów i spacerów z oprowadzaniem po teatrze. Cieszymy się, że nasze działania zyskują coraz większe zainteresowanie. Szczególne podziękowania kierujemy do niezastąpionej pedagożki teatralnej – Marty Goseckiej – która jest matką większości edukacyjnych zdarzeń, a także wspiera w rozwoju nasze dwie teatralne grupy – Zaplecze Teatralne oraz wolontariat.

Zainicjowaliśmy także autorski program edukacji teatralnej „O co chodzi w tym teatrze”. Dzięki wsparciu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego powstały dwie grupy – jedna uczy się tworzyć teatr, druga o teatrze pisać. Obie już działają, a efekty ich pracy pokażemy w przyszłym sezonie.

Ramy Dramy

Od stycznia stanowisko dyrektora artystycznego objął Michał Buszewicz – reżyser i dramaturg w pierwszej linii. Nic więc dziwnego, że ogłosiliśmy open call na rezydencję dramaturgiczną Ramy Dramy, objętą jego kuratelą.

Jesteśmy świeżo po wyłonieniu zwyciężczyń – Ludmiła „Miłka” Dziasek i Kamila Kucia zaprezentują swoje projekty jeszcze w tym roku. Czy przekroczą granice tradycyjnie pojmowanej dramaturgii? Przekonamy się już wkrótce.

Teatr fajny, ale gdzie jest siedziba?

To, że od 1976 roku teatr działa „na wynajmie”, to jedna z naszych ulubionych anegdot, którą opowiadamy nowym gościom. Ale… to już pewne! Siedziba Teatru powstanie na Łasztowni – pomiędzy Trasą Zamkową a biurowcem Lastadia. Lada chwila miasto ogłosi konkurs architektoniczny.

Dlatego żegnając sezon, z nadzieją patrzymy na przeciwległy brzeg Odry.

Podziękowania 

Szanowne Osoby, Drogie Widzki i Widzowie, Przyjaciele i Przyjaciółki teatru, dziękujemy za kolejny sezon razem! Za zaufanie, którym nas obdarzacie – niezależnie, czy towarzyszycie nam od lat, czy dopiero się poznajemy. Wasza obecność daje nam siłę, żeby robić teatr dalej – odważnie, z sercem i z myślą o tym, co ważne.

Dziękujemy też wszystkim Osobom tworzącym nasz teatr – ze wszystkich zespołów, ze wszystkich szczebli i teatralnych pięter!

Czas zamykać – widzimy się po wakacjach!

Wasz Współczesny