Father
- reżyseria, opracowanie muzyczne: Norbert Rakowski

Throughout our lives, each of us develops, builds our personality, our identity. And then... everything suddenly slips away, falls apart and is lost irretrievably. Is it still me? Is it possible to stop being 'oneself'? "Father" is not a story about illness, but about patience, love and the art of empathy. About the inevitability of passing and the attempt to search for oneself in a blurring reality. About what happens to a man when his dignity and personality drowns, but also about the great effort the drowning man makes to stay afloat.
Cast
- André: Jacek Piątkowski
- Anna: Magdalena Myszkiewicz
- Eryk: Konrad Pawicki
- Laura: Barbara Biel
- Man: Michał Lewandowski
- Woman: Adrianna Janowska-Moniuszko
Realizatorzy i realizatorki
- przekład: Bogusława Frosztęga
- reżyseria, opracowanie muzyczne: Norbert Rakowski
- scenografia: Maria Jankowska
- costume: Krystian Szymczak
- light direction: Bogumił Palewicz
- video: Wojciech Kapela
- asystentka reżysera: Barbara Lewandowska
- stage manager: Anna Pawicka
Florian Zeller is an award-winning French writer and playwright. His works have been translated into more than a dozen languages and his plays have been successfully staged on many European stages. "The Father" is Zeller's seventh play, a tragifarce that The Times declared "one of the best plays of the decade" and The Guardian "the most applauded and acclaimed play of the decade". The film adaptation of the play (directed by the author himself) won two Oscars in 2021.
Theatre podcast: A split second - interview with director Norbert Rakowski (in Polish).
AWARDS AND FESTIVALS:
- Amber Ring for the best performance of the 2022/2023 season

Photo by Karolina Babińska, layout: Pełnia Studio
Recenzje
- „Jacek Piątkowski stworzył wielki teatr. Tytułową rolą ojca w sztuce Floriana Zellera pokazał wyżyny aktorstwa (...). Widzowie oglądają spektakl z punktu widzenia ojca. Dlatego dosyć szybko następuje pierwsze zaskoczenie, kiedy wszystko, co zostało powiedziane w pierwszej scenie, już w drugiej okazuje się nieprawdą (...) spektakl utrzymuje napięcie od pierwszej do ostatniej sceny”.– Małgorzata Klimczak, Dziennik Teatralny
- „To mogłoby być histeryczne, kompulsywne, rozedrgane czy nerwowe. Nie jest. Reżyser zaproponował aktorom stworzenie postaci powściągliwych, wyciszonych i skupionych. Nikt jednak nie poddaje się tu śmierci. Wszyscy toczą wewnętrzne bitwy nie tylko z nią, ale przede wszystkim ze sobą – ze słabościami, obawami i cierpliwością. Przejmującą kreację stworzyła Magdalena Myszkiewicz, jej Anna trzyma „fason” i choć bezgranicznie kocha ojca znajduje się na granicy wytrzymałości. Przekracza ją (fizycznie) jej partner Eryk – konkretny Konrad Pawicki. Z subtelnością swoje role zbudowali także Barbara Biel (cierpliwa Laura) oraz Adrianna Janowska-Moniuszko i Michał Lewandowski (ciekawy zabieg „rozmnożenia” postaci dla ilustracji demencyjnych majaków). I wreszcie On – André, tytułowy ojciec w ryzykownie zuchwałej interpretacji Jacka Piątkowskiego”.– Daniel Źródlewski, Teksty Żródłowe (przejdź do źródła)
content.multimedia
