Czerwony Kapturek

Joël Pommerat
  • reżyseria: Anna Smolar
Dziewczynka z czerwonym plecakiem biegnie po peronie kolejowym. W tle stojący pociąg.
DDUŻA SCENA – POLSKA PRAPREMIERA: 22 WRZEŚNIA 2023
Zegar60 MIN
Ikona wymagań wiekowychOD 7 ROKU ŻYCIA

Była sobie raz Dziewczynka, która nudziła się sama w domu. Tęskniła za swoją wiecznie zajętą Mamą i bardzo chciała odwiedzić Babcię. Chciała przeżyć przygodę...

Zapraszamy na odczytaną na nowo, ponadczasową opowieść o potrzebie niezależności i pierwszej próbie samodzielnego odkrywania świata. Opowieść o tym, że czasami lubimy się bać, ale też o odwadze, którą nosimy w sobie. Spektakl zanurza nas muzycznym i tajemniczym w świecie, w którym groza i śmiech nieustannie się ścierają, a relacje opowiadane są językiem choreograficznym, w rytmie bębnów na żywo.

 

Bilet familijny: bilet w cenie 35 zł/os. (dziecko 35zł, opiekun 35zł), do kupienia tylko w kasie teatru.

Obsada

Realizatorki i realizatorzy

  • przekład: Maryna Ochab
  • reżyseria: Anna Smolar
  • scenografia i kostiumy: Anna Met
  • muzyka: Jan Duszyński, Dominika Korzeniecka
  • choreografia: Paweł Sakowicz
  • reżyseria światła: Aleksandr Prowaliński, Monika Stolarska
  • asystent reżyserki: Konrad Beta

Czego się boisz?  
Ale tak naprawdę, w prawdziwym życiu, czego się boisz?  
A teraz wyobraź sobie, że temu czemuś patrzysz prosto w oczy,   
że to coś ma kształt,   
wydaje nawet dźwięki,   
może do ciebie mówi.   
Co mówi?  
I co ty na to?  
Czy widzisz czerwień?  
Gdzie ona jest?  
A kim jest wilk? I jaki jest ten wilk? Kto tak naprawdę odgrywa rolę wilka?   
A ty – jaką rolę odgrywasz?  
Podobno warto czasem zanurzyć się w głębokim ciemnym lesie, zmierzyć się z bestią i sprawdzić swoje siły, sprawdzić swoją moc.

Anna Smolar

Czerwony Kapturek to czwarty po Jedną ręką, Pinokiu i Kopciuszku spektakl Anny Smolar oparty o tekst współczesnego francuskiego dramatopisarza i reżysera Joëla Pommerat. 

 Podcast Teatralny: Bardzo ufam dzieciom – rozmowa z reżyserką spektaklu Anną Smolar

 

Plakat do spektaklu. Zdjęcie plakatowe przedstawia dziewczynkę biegnącą po peronie.

fot. Daniel Rumiancew, skład: Pełnia Studio

 

Zadanie finansowane przez miasto Szczecin.

 

Recenzje

  • „Tytułowy kapturek nie będzie tym razem określał bohaterki (…) i to nie myśliwy, ale kobieco-dziewczyńskie przymierze łączące doświadczenie z empatią i siłą młodości przyniesie jej w finale ratunek. (…) Żeby stać się gotową na spotkanie z mrocznym lasem, trzeba najpierw zmierzyć się z kremem waniliowym”.
    – Magda Piekarska, Teatralny.pl (przejdź do źródła)
  • „Bajka ta w pierwotnej wersji miała przestrzegać dzieci przed dzikimi zwierzętami, uczyć, że nie należy zagłębiać się samodzielnie w las. Element grozy, często przejaskrawiony, miał wywrzeć jak najsilniejsze wrażenie na młodych słuchaczach i utrwalić przestrogę. W tym spektaklu jest dokładnie odwrotnie. Mówi o oswojeniu lęku, który często jest niepotrzebnie wyolbrzymiany. O sile, która w nas drzemie. O samodzielności i dzielności kobiet, które niejednokrotnie okazują się odważniejsze od mężczyzn i wreszcie o tym, że nie należy się skupiać na lęku, ale na oswojeniu go. Życie ludzi odważnych jest ciekawsze niż życie zalęknionych”.
    – Małgorzata Klimczak, Dziennik Teatralny (przejdź do źródła)

Multimedia

Mężczyzna siedzi ukryty pod pierzyną. Obok niego widoczna od połowy w dół postać.