Wiarołomna

  • reżyseria: Hana Umeda
Kobieta modli się w otoczeniu zieleni.
SSCENA NOWE SYTUACJE – PRAPREMIERA: 24 CZERWCA 2022
Zegar65 MIN

Spektakl-performance jest autobiograficznym rozliczeniem reżyserki Hany Umedy z doświadczeniem religijności ukształtowanej przez Ruch Rodzin Nazaretańskich. Oparta o ideę zawierzenia życia Maryi duchowość Ruchu kładła szczególny nacisk na posłuszeństwo i mistyczne zjednoczenie z Bogiem. W 2009 roku, ze względu na zarzut noszenia znamion sekty, wspólnota została zreformowana. Spektakl jest publicznym „wyznaniem utraty wiary”, stawiającym pytanie o skuteczność aktu apostazji.

Obsada

Realizatorki i realizatorzy

  • reżyseria: Hana Umeda
  • tekst: Weronika Murek, Hana Umeda
  • dramaturgia: Daria Kubisiak
  • choreografia: Katarzyna Sitarz
  • muzyka: Olga Mysłowska
  • kostiumy: Marta Szypulska
  • reżyseria światła: Aleksandr Prowaliński
  • asystentka reżyserki: Maria Dąbrowska
  • inspicjentka: Magdalena Kaźmierska

W spektaklu wykorzystana została praca wideo Jagody Valkov z cyklu „Szczęśliwa wina”.

W spektaklu wykorzystywane są fragmenty z archiwalnych nagrań konferencji ks. Andrzeja Buczela i ks. Tadeusza Dajczera, materiałów formacyjnych Ruchu Rodzin Nazaretańskich „Ku nowej ewangelizacji” i dokumentu „Aktu oddania się Matce Bożej na wyłączną służbę Kościołowi”.

Premiera w ramach rezydencji artystycznej Scena Nowe Sytuacje.


Podcast teatralny: Boga nie ma, a nawet jeśli jest, to nie jest to Bóg miłosierny – rozmowa z reżyserką Haną Umedą.


Plakat do spektaklu. Dziewczyna modląca się na łące.

fot. Karolina Babińska, skład: Pełnia Studio


 Tutorką rezydencji artystycznej spektaklu była Małgorzata Wdowik.

Projekt realizowany jest dzięki wsparciu Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej.

Logo Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej


 

Recenzje

  • Wiarołomna jest o traumie zetknięcia ze skrajnym, „sekciarskim” odłamem wewnątrz Kościoła katolickiego, ale też o tym, jak Kościół katolicki, przynajmniej w Polsce, przemocowo traktuje dzieci. (…) Powstaje z tego bezpretensjonalne, poprowadzone zaskakująco lekko przedstawienie o rzeczach strasznych”.
    – Witold Mrozek, Gazeta Wyborcza
  • Wiarołomna pozbawiona jest nachalnej i moralizatorskiej ideologii. Z empatią i cierpliwością przedstawia naturalny etap kryzysu wiary. Nie atakuje, ale próbuje zrozumieć sytuację ofiary-dziecka, wprzęgniętego wbrew woli w machinę kościelnych nadużyć i manipulacji. Spoglądając na krzywdy z perspektywy czasu Umeda nabiera dystansu, nie traci humoru. Na co dzień artystka praktykująca tradycyjny taniec japoński Jiutamai niejako przenosi jego idee i zasady nim kierujące na formułę spektaklu. Nad inscenizacją unosi się aura troski i subtelności, współodczuwania i delikatności”.
    – Natalia Karpińska, Teatr dla Wszystkich

Multimedia

Kobieta w różowej bluzie klęczy, modli się.